آیا می‌دانستید

در برخی از زبان‌ها، مفهوم مالکیت [possession]، بسته به اینکه انتقال‌پذیر [alienable] باشد یا انتقال‌ناپذیر [inalienable]، به طور متفاوت بیان می‌شود؟ (Tallerman 2014: 54) بدین ترتیب، اسم‌های ناظر بر اعضای بدن یا خویشاوندان هر فرد به طبقه دارایی‌های انتقال‌ناپذیر تعلق دارد، یعنی نمی‌توان مالکیت آنها را به دیگری واگذار کرد. اما مالکیت انتقال‌پذیر ناظر بر انواع دیگری از اسم‌ها، نظیر وسایل شخصی، حیوان‌ها و غذاهاست، که از مالکیت آنها می‌توان صرف‌نظر کرد یا به دیگری واگذار کرد. در زبان جاراوارا [Jarawara]، یکی از زبان‌های آمازونیای جنوبی، مالکیت هنگامی که انتقال‌پذیر باشد، از تکواژ مالکیت kaa استفاده می‌کنند، اما اگر مالکیت انتقال‌ناپذیر باشد، فقط دو اسم را کنار هم می‌نشانند. به طور مثال، در این زبان، مالکیت انتقال‌پذیر در عبارت «اسلحهٔ اُکوموبی»، چنانکه در زیر ملاحظه می‌کنید، به کمک تکواژ مالکیت kaa بیان می‌شود:

اما مالکیت انتقال‌ناپذیر در عبارت «پای اُکوموبی»، چنانکه در زیر ملاحظه می‌کنید، از طریق همنشینی واژه‌های این عبارت مشخص می‌شود:

به طور میان‌زبانی، انتظار می‌رود مالکیت انتقال‌پذیر ناظر بر تکواژ اضافی باشد، در حالی که مالکیت انتقال‌ناپذیر ناظر بر همنشینی اسم‌ها (ibid.).

یادداشت‌ها:

- Tallerman, M. (2014). Understanding Syntax. 4^th edition. UK: Routledge.