وبلاگنویسی را از بهمنماه 1392 شروع کردم و تا اردیبهشتماه 1394 هر ماه وبلاگم (www.hhassanzadeh.blogfa.com) را بهروزرسانی میکردم. اما متأسفانه سرویس بلاگفا از 17 اردیبهشت 1394 ظاهراً به خاطر انتقال تعدادی از سرورهای خود از دسترس خارج شد. در ابتدا، بلاگفا قول داده بود چندروزه مشکل را حل کند. من هم صبر کردم. اما این چند روز به چند هفته و چند هفته به نزدیک 2 ماه انجامید. متأسفانه، از آن تاریخ تا 13 تیرماه 1394 به بخش مدیریت وبلاگ قبلیام دسترسی نداشتهام. از طرفی، از وبلاگ قبلیام نسخهٔ پشتیبان تهیه نکرده بودم. بالأخره، علیرغم تلاشهای فراوان برای ورود و دستیابی به بخش مدیریت وبلاگ قبلیام، از بلاگفا ناامید شدم. لذا، تصمیم گرفتم به بلاگاسکای هجرت کنم! اما در 18 مهرماه 1394 توانستم به بخش مدیریت وبلاگ قبلیام دسترسی پیدا کنم. متأسفانه هم وبلاگ و هم بخش مدیریت وبلاگ نوشتهها و پُستهای پیشین وبلاگ را نشان نمیداد و نمیدهد. همچنین بخش «نظر بدهید» وبلاگ برای پُستهای قبلی وبلاگ از کار افتاده است. از طرفی، ظاهراً بخشی از دادههای وبلاگ قبلیام حذف شده است. لذا، دیگر در آن وبلاگ ازکارافتاده مطلبی نخواهم نوشت و وبلاگنویسی را در همین وبلاگ پی خواهم گرفت. دیدگاهها، نقدها و پیشنهادهای شما پای مطالب وبلاگم مایهٔ دلگرمی من میشود.
ترجــمهها، نظر به اینکه مترجــم انــسان باشد یا ماشــین، به دو دسته تقسیم میشوند: 1. ترجمهٔ انسانی 2. ترجمه ماشینی. ترجمهٔ انسانی خود نیز به دو زیرشاخهٔ ترجمهٔ شفاهی (همزمان و پیاپی) و ترجمهٔ کتبی دستهبندی میشود؛ ترجمهٔ ماشینی نیز به زیرشاخههای ترجمهماشینی خودکار و ترجمهماشینی نیمهخودکار تقسیم میشود. ظاهراً، ترجمهگرهای آنلاین [online translators] در زیرشاخهٔ ترجمهماشینی نیمهخودکار جای میگیرند، زیرا مترجمی نهایتاً باید ترجمهٔ آنها را ویرایش کند. نکته قابل توجه و تأمل در مورد ترجمهگرهای آنلاین واحد ترجمه آنهاست. واحد ترجمهٔ بیشتر این ترجمهگرها دستکم هنوز واژه است. از همین رو است که ترجمهشان کلمهبهکلمه و غالباً نامفهوم و نارساست.
شایان ذکر است، در فارسی افغانستانی، غالباً به مترجم «ترجمهگر» یا «ترجمان» میگویند. از نظر نویسندهٔ این سطور، شاید بهتر باشد online translator را به «ترجمهگر آنلاین» برگردانیم، زیرا معادل «مترجم» ذهن را به یاد انسان میاندازد، اما معادل «ترجمهگر» ظاهراً این طور نیست و ماشینی بودن مترجم را بهتر میرساند.
برخی از ترجمهگرهای آنلاین (انگلیسی ــ فارسی و فارسی ــ انگلیسی) عبارتاند از:
(ضمناً، این فهرست را مدام بهروزرسانی خواهم کرد!)
Google Translate (English – Persian & Persian – English) ـ
Bing Translator (English – Persian & Persian – English) ـ
iTranslate4.eu (English – Persian) ـ
Dictionary.com (English – Persian & Persian – English) ـ
Free Translation (English – Persian & Persian – English) ـ
Babylon Translator (English – Persian & Persian – English) ـ
Accessible via (translation2.paralink.com) or (webtranslation.paralink.com)
ـ ترجمهگر ترگمان (انگلیسی ــ فارسی و فارسی ــ انگلیسی)
ـ ترجمهگر پارسیجو (انگلیسی ــ فارسی و فارسی ــ انگلیسی و پینگلیش ــ فارسی)
ـ مترجم ماشینی (انگلیسی ــ فارسی)
ـ ترجمهگر فرازین (انگلیسی ــ فارسی)
ـ مترجم پارس (انگلیسی ــ فارسی)
(parstranslator.net/far/translate.htm)
ـ ترجمهگر بستدیک (انگلیسی ــ فارسی)
ـ ترجمهگر دیکیو (انگلیسی ــ فارسی و فارسی ــ انگلیسی)
(dicu.ir)
منابع قرونوسطایی اولین ترجمهٔ فارسی بخشی از قرآن (به طور مشخصتر، ترجمهٔ سورهٔ حمد) را به «سلمان فارسی» نسبت میدهند؟ او ترجمهٔ این سوره را ظاهراً با رضایت ضمنی پیامبر و برای کاربرد در نماز انجام داده است. و همچنین، آیهٔ بسمالله را به «به نام یزدان بخشاینده» برگردانده است (Lewis 2001: 58).
یادداشتها:
چندی پیش برایم پیامی آمد که رابطهٔ بین «راست و دروغ» و «افراد» را برشمرده بود. این پیامک برای من تأملبرانگیز و جالب بود:
1. کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ «فیلسوف» است.
2. کسی که راست و دروغ برای او یکی است «چاپلوس» است.
3. کسی که پول میگیرد تا دروغ بگوید «دلال» است.
4. کسی که دروغ میگوید تا پول بگیرد «گدا» است.
5. کسی که پول میگیرد تا راست و دروغ را تشخیص دهد «قاضی» است.
6. کسی که پول میگیرد تا راست را دروغ و دورغ را راست جلوه دهد «وکیل» است.
7. کسی که جز راست نمیگوید «بچه» است.
8. کسی که به خودش هم دروغ میگوید «متکبر» است.
9. کسی که دروغ خودش را باور میکند «ابله» است.
10. کسی که سخنان دروغش شیرین است «شاعر» است.
11. کسی که علیرغم میل باطنی خود دروغ میگوید «همسر» است.
12. کسی که اصلاً دروغ نمیگوید «مرده» است.
13. کسی که دروغ میگوید و قسم هم میخورد «بازاری» است.
14. کسی که دروغ میگوید و خودش هم نمیفهمد «پـرحرف» است.
15. کسی که مردم سخنان دروغ او را راست میپندارند «سیاستمدار» است.
16. کسی که مردم سخنان راست او را دروغ میپندارند و به او میخندند «دیوانه» است.